روزهاي اول

گرمي زندگيم سلام

الان كه دارم حرفهاي دلم و برات خاطره ميكنم شما تازه وارد 3 ماه شدي مي خوام از زماني كه تو شكم ماماني بودي برات بگم . گل خوشبوي مامان روزي كه متوجه اومدنت شدم  يك هفته قبلش خيلي كم اشتها شده بودم و حالم خوب نبود .دقيقا  غروب روز 13 ابان سال 91 بود من و مادري شريف همراه بابا سعيد بوديم به پيشنهاد مادري رفتيم آزمايشگاه كه .................. بله

وانياي من ماماني روز 14 آبان رفت پيش دكترت. همون جا صداي ضربان قلبت و شنيدم خيلي خوشحال بودم از مطب اومديم بيرون خيلي بارون مي اومد از همون موقع رحمت خدا شامل حالمون شد . حالا شما تو دلي من بودي. چه لحظه هايي رو باهم گذرونديم .نزديك تر از همه به من بودي . روزا حالم خوب نبود يادمه هميشه باباسعيد از اداره زود مي اومدخونه . اخه مامان مريم ويارش به آشپزخونه بود . خيلي خوب بود مگه نه ماماني.عزيزم دوست دارم بدوني كه مادري شريف و پدري اون موقعها خيلي مشغله داشتند . آخه دايي جون اسحاق پاش شكسته بود با اين وجود هميشه به من سر مي زدند. خدا هميشه سايشون و بالاي سد مون بزاره.خوب بگذريم .......................

وارد ماه چهارم از ماه زندگيت شديم تو ي اين ماه حالم خيلي بهتر شده بود . روزا با هم صحبت مي كرديم  شما خيلي دختر حرف گوش كني بودي اصلا ماماني و اذيت نكردي .بعضي وقتها غروبها با هم پياده روي مي رفتيم. گشت و گذار مي كرديم. ماه هشتم من و شما بابات به همراه عمه الهام و عمو روزبه رفتيم مشهد خيلي بهمون خوش گذشت. مسافر كوچولوي من شما مشهد هم رفتي به سلامتي اومدي.عمه الهامت براي ديدنت لحظه شماري ميكرد از پاسا‍‍ژ فردوسي مشهد برات يك سري وسيله گرفتيم تو حرم براي اومدنت خيلي دعا كرديم.

تو ماه نهم خونمون خيلي شلوغ شده بود همه منتظر اومدنت بودن عمه عطيه برات هر دفعه وسايل قشنگ مي خريد. دايي اسحاقت كه تو زندگيش هستي نگو و نپرس.

ماماني شما تاريخ 30 تير 92 وارد زندگي من و بابا سعيد شدي ساعت 11 صبح.خيلي خوشحالم خيلي اين حال منو فقط يك مادر ميتونه درك كنه براي همه از خداوند ارزو ميكنم.

اتفاقات جالي هم افتاد تو اين مدت كه همه رو تو  آلبومت يادداشت كردم.